NOG STEEDS VOLOP ZOMER....

We zullen alle lezers even een beetje jaloers maken na een redelijk verregende zomer in Nederland…… Hier is het nog steeds volop zomer! We hebben twee dagen lang plensbuien gehad, maar met aangename temperaturen uiteraard. Dat was heel plezierig. Niet alleen voor de tuin, maar ook tegen het stof. Wat dan wat regen kan doen voor de tuin. De grasmat is mooi groen en moet nog regelmatig gemaaid worden. Alle planten kregen een “boost” van die paar plensbuien en…. bijkomend voordeel voor ons, we konden een paar dagen zonder irrigeren doorbrengen.

Maar met temperaturen van zo’n graad of 30 moet je toch na een paar dagen weer gieten. En ja hoor, de irrigatiepomp functioneerde niet! Dan realiseer je je ineens hoe verwend je bent met zo’n ding. De tuin dan maar met de hand bewateren (1,5 uur werk). Gelukkig bleek het euvel snel verholpen, dus het bleef bij die ene keer.

De SAAB…… na 5 weken hadden we de Saab met nieuwe benzinepomp terug, maar…… nu deed het electriciteitscircuit het niet meer, althans voor wat betreft de richtingaanwijzers. Nou is dat in Andalusië niet echt een probleem, ze geven hier maar af en toe richting aan, maar toch, bij de APK keuring is het natuurlijk wel belangrijk en bovendien zijn we toch nog wel Nederlanders. Gelukkig hebben we inmiddels een goede relatie opgebouwd met Elferink in Enter, die ons de Saab onderdelen levert en die ons ook kon helpen aan een tekening van het bewuste electriciteitscircuit. Omdat we er bij Manolo geen vertrouwen meer in hadden (waarschijnlijk wederom de Saab 6 weken in de werkplaats), zijn we naar een ander garagebedrijf gegaan. Hoewel het probleem niet zo simpel bleek, gaf de tekening de monteur veel duidelijkheid en we hadden de auto na twee dagen gerepareerd en wel terug!!!! Dat was een dag voordat de irrigatiepomp perikelen begonnen……. Zoals gezegd, never a dull moment.

De PALMKEVER….. hoewel de nu uitkomende nieuwe bladeren geel zijn aan die kant van de palm, waar de larven zich ingevreten hebben, lijkt het erop, dat we er op tijd bij geweest zijn en we verwachten, dat hij zal overleven met een deukje in de stam. Immers, mensen met een deukje in het lijf doen dat ook! We hopen, dat onze andere palmen met behulp van de preventieve bestrijding nu gespaard blijven.

Hoewel we onze jongens met aanhang natuurlijk niet vaak zien, hebben we wel heel frequent contact. Het gaat ze goed. Jordy en Kim zoeken naar nieuwe uitdagingen, die ze ongetwijfeld gaan vinden. Roald is prima hersteld van zijn blindedarm operatie onder het toeziend oog van Beatríz en is weer volop aan het werk. Het leek ons wel aardig om een paar foto’s van hen mee te nemen in ons verhaal, want ze maken toch een belangrijk deel van ons leven uit en als ouders ben je toch trots op je kinderen!

Wij hebben voor het eerst een echte Spaanse Boda (bruiloft) meegemaakt van vrienden van ons, Alicia en Rafael. Ze zijn al jaren samen maar na een heftig auto-ongeluk van Alicia zijn ze tot deze beslissing gekomen. Hier in Spanje is dat een echte gebeurtenis met alle toeters en bellen. Natuurlijk moest Astrid dat ook ervaren. Jordy en Kim hadden een nogal theatraal huwelijk van vrienden van hun in Nederland en daarvoor moest Kim ook iets heel speciaals. Astrid was toen net in Nederland en ging met Kim mee naar die winkel, ook even shoppen. Daar raakte ze helemaal verliefd op een japon voor de Boda, dus toen al gekocht!

Daarna alle bijpassende acessoires in Spanje gekocht, wat hier uiteraard heel eenvoudig is. En ja heus….. ze ging naar de kapper en liet daar een echte toca (haardecoratie) invlechten/-krullen.

Toch een goede generale repetitie, want er volgt beslist nog een Boda van Roald en Beatríz, maar dat zal nog wel enige tijd duren. Ze kijken zo af en toe de kunst af, wanneer een vriendin van Beatríz gaat trouwen. Nou ja, eerst maar de boda afwachten…. Voorlopig worden we nog geen opa en oma, denken we.

Dus concentreren we ons maar op onze beestjes. Onze Kees blijft de macho en leider van de roedel. Eerst hij eten en dan mogen in volgorde Sarah en Willem. Joepje gaat uiteraard als rechtgeaarde kat zijn eigen gang. Nou hadden we een logé van vrienden van ons uit Jerez. Ze moesten naar Nederland met de hele familie i.v.m. een familie aangelegenheid en ze hadden liever dat hun hond bij ons was, dan in een pension (in een hok). Het is een redelijk kalf, maar oh zo lief en aanhankelijk, die moet je niet in een hok stoppen. Dus Duque (in het Spaans betekent dat hertog, maar wij dachten dat het gewoon Doeke was! Hun vorige hond heette immers Dibbes, wat erg Nederlands is) kwam bij ons logeren. Nou, het was David en Goliath….. Kees tolereerde Duque, waar hij 6 x in kan, absoluut niet!! Hij bleef maar grommen tegen Duque. Sarah was redelijk verliefd op Duque, maar was toch wel bang Kees te ontstemmen. Willem is dan “unser bestes Stück”, die laat het gaan en plaatst zich volledig in de “underdog”. En arme Duque, hij deed zo zijn best om het iedereen naar de zin te maken. Joepje durfde niet meer van het schuurdak te komen met zo’n grote hond, dus we hebben zijn eten en drinken maar op het schuurdak gezet. Inmiddels eet Joepje nu ook weer thuis.

Met onze casita www.fewo-direkt.de/ferienwohnung-ferienhaus/p758043 (link te copiëren naar de internetbrowser) gaat het nog steeds prima. We hebben de eerste boekingen voor volgend jaar al binnen. Wanneer de gasten, die begin november een weekje komen, weer vertrokken zijn, beginnen we met de installatie van het zwembad, zodat we voor de Kerst nog foto’s op internet kunnen zetten. Alle gasten zijn dik tevreden en we hebben al een behoorlijk aantal positieve beoordelingen gekregen. Dat is toch leuk om te horen. Bovendien verhogen deze beoordelingen de boekingskansen, want veel mensen laten zich hierdoor beïnvloeden.

Om de ontwikkelingen een beetje te vieren, zijn we in Medina Sidonia een hapje gaan eten bij een leuk restaurant met een schitterend uitzicht. Vanaf het terras konden we ook een mooie zonsondergang meemaken.