Toch weer nieuwe plannen.....

Wederom enige tijd verstreken sinds het laatste bericht verscheen.
Zoals gezegd is er tot dusverre ook niet zo veel schokkends te melden, maar dat lijkt te gaan veranderen. Straks meer daarover.

We hebben een zeer warme zomer achter de rug. Eigenlijk is het tot nu toe nog steeds heel aangenaam weer. Overdag temperaturen van ca. 22 graden of meer; de avonden koelen wel af, maar we zijn nog steeds heel veel buiten. Op 3 november jl. zijn we zelfs nog een middag naar het strand gegaan. Astrid is nog even in zee geweest, maar het water was inmiddels wel behoorlijk afgekoeld. Sinds afgelopen zondag wordt het nu een beetje herfstachtig en komt er wat regen, maar nog steeds niet echt onaangenaam. Zaterdagavond (6 november) hebben we voor het eerst de kachel aangemaakt, maar meer om de gezelligheid dan om de temperatuur. Wim heeft een paar weken geleden 3000 kg. hout gestapeld. Het houthok is weer vol en we hebben mooi droog hout.

Door de hitte van afgelopen zomer (veelal temperaturen tussen de 35 en 40 graden, wat ook niet normaal is voor hier) heeft de tuin het een beetje laten afweten. Maar dat kan ook veroorzaakt zijn door de extreem natte winter. Veel planten zijn echt ´´verzopen´´ en hadden het echt moeilijk om weer een beetje tot leven te komen. Daarna hoge temperaturen en veel levante (droge hete wind). Hoewel wij nog steeds roepen, dat dit niet normaal is voor deze regio, hebben onze jongens daar ondertussen een andere mening over en wel het is een ´´ onberekenbaar bar en boos klimaat´´. Wij denken, dat je er na 3,5 jaar nog niet zo veel van kunt zeggen. Tot dusverre was ieder seizoen in deze jaren weer verschillend van het jaar daarvoor. Kwestie van vele jaren hier wonen.

We hebben best veel gewerkt afgelopen zomer. Wim begeleidde veel excursies en Astrid werkte regelmatig op kantoor in Novo Sancti Petri. Maar het toeristenseizoen is hier eind oktober toch echt afgelopen.
Wim is benaderd door een Nederlander, die hier zijn eigen bedrijfje heeft en voornamelijk voor TUI busexcursies doet. Hij moet er dringend iemand bij hebben en ziet het met Wim wel zitten. Dit seizoen gaat het niet meer worden, maar voor volgend jaar is het natuurlijk interessant.

Jordy en Kim zijn in september nog een dag of tien hier geweest en het was gezellig. Ze waren het klussen aan hun nieuwe huis een beetje zat. Daarna is Astrid naar Murcia gegaan. Roald en Beatriz hebben al een paar keer gevraagd, waarom we niet naar Murcia verkassen. De Spanjaarden daar zijn geciviliseerder, we zijn dan aangesloten op het water- en electriciteitsnet en het klimaat is wat milder dan hier aan de Luz. Bovendien zou de kans op werkgelegenheid daar groter zijn.

Astrid heeft een beetje de omgeving verkend, waaronder de kuststrook van Alicante tot iets voorbij Carthagena. Niet te vergelijken met de Luz. De hele kuststrook bestaat uit urbanisaties, die in de winter nagenoeg uitgestorven zijn. De bevolking daar bestaat voornamelijk uit Engelsen, Duitsers en Nederlanders. Uiteraard zijn er ook Spanjaarden, die daar de zomermaanden doorbrengen, maar je kunt je er bijvoorbeeld heel goed redden zonder kennis van de Spaanse taal. De stranden zijn evenmin te vergelijken met die van de Luz. OK, toegegeven, de Spanjaarden daar zijn inderdaad meer geciviliseerd, aardiger en zeker beter te verstaan. Voor zover gezien, is het achterland ook wel degelijk Spaans en zijn er mooie stukken bij, maar dan zit je toch wel weer redelijk ver van de kust. Roald en Beatriz zijn bezig met een groot grondstuk van ruim 1 ha. in de omgeving waar ze nu wonen. Een grote citroengaard en dat is wel weer heel apart. Het klimaat lijkt wel aangenamer dan aan de Luz, maar ja, je zit daar ook aan de Mediterrane kust en niet aan de Atlantische.

Wim kende het gebied nauwelijks en is ook nog een dag of vier daar geweest. De hondjes hier in een pension, waar ze een heel goed leven hadden. Ook op een finca en ze mochten in huis en zelfs ´s nachts op de slaapkamer van de pensionhoudster. Veel luxer konden ze het zich niet wensen!
Wim was niet gecharmeerd van de omgeving en na terugkeer waardeerde hij onze stek aan de Luz meer dan ooit. Rust, ruimte en zeer fraai natuurschoon.

Voor wat betreft de ´´luxe´´ om aangesloten te zijn op stroom en water zijn we ook niet overtuigd. Het Spaanse energienet kent de nodige storingen, die voor zover wij kunnen inschatten, frequenter zijn dan die wij ervaren met onze ´´alternatieve energievoorziening´´.

Kortom, we zijn op dit moment nog zeker niet overtuigd van de voordelen om te verkassen, maar zeg nooit nooit in dit leven. Dus we gaan het zien en de tijd zal het leren.

Wim heeft nu wel een beter beeld gekregen van de activiteiten van Roald. Zijn tuinbedrijf groeit gestaag en hij is inmiddels behoorlijk druk. Ook zijn kwekerij ontwikkelt zich goed, maar het zou mooi zijn, als ze erin slagen een groot grondstuk te vinden, waarop hij dan de kwekerij verder kan ontwikkelen.

Wat de werkgelegenheid betreft, denken we dat Roald en Beatriz gelijk hebben, maar goed, hier hebben we toch ook wat gedaan. Verder hebben wij het idee opgevat onze gigagarage (waar we buiten opslag niets mee doen) te verbouwen tot gastenverblijf en dat te verhuren in de zomermaanden. Een aantal mensen hier in Camila doet dat reeds en zeker niet onverdienstelijk. Veel jongere mensen zien zo´n ´´eco-vakantie´´ op de campo met alle rust wel zitten en vinden dat uitermate interessant. Over het algemeen zijn de aangeboden locaties de hele zomer verhuurd. Leek ons ook wel wat, dus we zijn best enthousiast. Dit betekent wel, dat er weer de nodige bouwactiviteiten ontplooid zullen worden, maar we hebben er alle twee zin in en het is wel weer een uitdaging. Als we erin slagen te verhuren en daarnaast nog een beetje andere inkomsten te genereren, dan zitten we voorlopig goed.

In ieder geval hebben we dan zeker weer het nodige te melden en ook zullen er wel weer veel foto´s gemaakt worden. Mogelijk gaan de activiteiten in december al beginnen, dus we hoeven ons de wintermaanden niet te vervelen (hoewel we dat eigenlijk nooit doen, maar goed), We hebben al hulp bij de verbouwing geregeld. Wel zullen we de jongens missen bij de verbouwing, want die hebben vaak ook goede ideeën. We kunnen in ieder geval contact houden per e-mail, zodat we hun inbreng niet helemaal hoeven te ontberen.
Overigens hebben Jordy en Kim in hun eigen huis inmiddels na hun vakantie in Spanje al weer veel werk verzet en het ziet er heel fraai uit op de foto´s.

Sinds een half jaar zit IKEA nu ook in Jerez en we zijn daar al eens gaan rondneuzen voor de inrichting van het vakantieverblijf. Blijkt dat je toch leuke dingen kunt doen voor betaalbare prijzen.

Tot slot, sinds kort hebben we er een logé bij; een heel magere galgo (typisch Spaanse jachthond). Hij was al een paar keer bij ons naar binnen geglipt. Maar vier honden is echt te veel. Een paar dagen later zagen we hem vastgebonden zitten bij een Spanjaard, die er echter nooit is. Hij had zich vastgedraaid en had nog 10 cm. lijn. Geen water en geen eten. Wim is over het hek geklommen met water en eten en heeft de hond los gemaakt. Desondanks heeft hij de rest van de dag en de nacht erop onafgebroken gejankt. We hebben nog nagevraagd bij een buurman, die er ook zelden is en net als wij verkeerde hij in de veronderstelling, dat de hond gedumpt was. De volgende ochtend leken er mensen aanwezig te zijn, dus hebben we het gelaten. Toen we in de middag terug kwamen van boodschappen doen, liep de hond weer los op de weg. Hij herkende de auto en spurtte achter ons aan naar binnen. Hij wil ook niet meer weg.
Eerst maar pillen gekocht tegen de wormen. We willen hem nu op krachten laten komen en kijken of we een goed tehuis voor hem kunnen vinden. Hij lijkt niet meer jong, dus het zal niet makkelijk zijn. De meesten van jullie zullen wel weten hoe de Spanjaarden hier met galgo´s omgaan, dus je zet zo´n dier toch niet direct weer op straat. Helaas vond Joep (onze kat) het geen succes en we hopen, dat die nu niet de benen neemt. Voorlopig hebben we hem maar Perro gedoopt. Wordt vervolgd…..