Einde van de zomer….of begin van de lente?

Sinds ons laatste bericht zijn de werkzaamheden hier wat minder ingrijpend geworden, maar druk zijn we wel geweest. Roald bleek niet eerder dan eind september naar ons toe te kunnen komen, zodat we zelf de barbeque maar afgemaakt hebben.Het tegelwerk onder de barbeque was wat lastig, omdat de ruimte natuurlijk laag was. Ook het pleisterwerk was redelijk “kruip-door-sluip-door werk, maar het resultaat mag er zijn. Bij het eerste gebruik konden we vaststellen, dat hij prima werkte.

Zoals gezegd, was het hier behoorlijk warm en omdat het waterniveau in onze oude put inmiddels vrij laag is (wat niet zo gek is na de droge winter van afgelopen jaar en de warme zomer die daarop volgde), moest er met de hand gesproeid worden. Dagelijks nam dat toch wel snel twee uur of meer in beslag. Maar goed, we willen een mooie tuin en dan moet je er wat voor over hebben. Dat lukt aardig, want de plantjes doen het goed. Ook ons gazon begint er steeds meer op te lijken. Onze druivenoogst was dit jaar fantastisch en ze smaakten heerlijk.

We hebben nog wat meer lampen in de tuin en langs de oprit en het is ’s avonds, wanneer het donker is, echt een schitterend gezicht.

Natuurlijk zijn we tussen alle activiteiten door ook nog een paar keer naar het strand geweest. Na de zomerdrukte van juli en augustus is het weer heerlijk rustig toeven daar.
Half september sloeg hier het weer een beetje om, wat eigenlijk niet normaal is voor september. September geldt nog steeds als een zomermaand. Na eerst een paar keer wat druppelbuitjes hebben we inmiddels een paar fikse regenbuien gehad. Daar waren we toch wel blij mee. Spanje heeft nu echt water nodig en onze tuin vond het ook geweldig.
Wel is de temperatuur nog steeds erg aangenaam; overdag zo’n graad of 27 (soms zelfs meer) en ’s nachts zo’n 18. De herfst lijkt dit jaar hier vroeg in te vallen. Het plezierige hier is, dat het dan weer echt groen wordt en veel meer op voorjaar lijkt. We hopen dat er binnenkort nog wat plensbuien komen, want het scheelt wel twee uur sproeien per dag. Bovendien is regenwater beter voor de tuin, want het water uit onze grote perforatie bevat wat te veel zout.

De perforatie hadden we nog niet netjes afgewerkt, maar dat is inmiddels ook gebeurd. Natuurlijk moest dat een beetje bescheiden blijven, omdat deze midden in ons natuurgebied ligt. We vinden het resultaat zelf erg fraai.

We moesten ook een nieuwe deur voor ons geiserhok hebben. Die werd keurig gemaakt en geleverd, maar met kozijn, terwijl wij eigenlijk het bestaande wilden handhaven. De deur bleek natuurlijk niet in het oude kozijn te passen, dus dat moest er toch uitgebroken worden. Nou levert de “deuren- en luikenboer” prima kwaliteit, maar voor de plaatsing moet je zelf zorgen. We zagen ons dat niet zo één, twee, drie, zelf doen, dus we hebben de deur er maar tijdelijk ingehangen en gewacht op onze “sloper” Roald.

Roald is inmiddels weer een weekje bij ons geweest. Natuurlijk lukte het hem om het oude kozijn eruit te breken en het nieuwe te plaatsen. Wel was dat nog een hele klus. Wim zorgde voor de cementaanmaak en Astrid voor het nodige “gooi- en smijtwerk” om het ontstane gat netjes af te werken.

Tijdens Roald’s verblijf hier hebben we weer veel planten en struiken gekocht voor de tuin. Het lijkt dan of we heel wat aangeschaft hebben (een auto vol!), maar we vinden het nauwelijks terug in de tuin. Verder heeft Roald ons irrigatiesysteem verbeterd. We hebben nu een druppelsysteem in plaats van een sprinklersysteem (met uitzondering van ons gazon). Dat vraagt minder water, zodat we verwachten volgende zomer zuiniger met het water uit onze oude put (waar we het tuinwater uit halen) te kunnen omgaan.

Toen Roald hier was, hebben we een wat verlaat “verjaardagsfeestje” van Astrid gehouden. Was op zich best spannend, want we hadden twee groepen met nogal verschillend geaarde mensen. Natuurlijk ook erg interessant, maar je moet een beetje “laveren”. Het was erg gezellig, alleen de “day after”….. Dan toch jammer, dat de vaatwasser nog steeds niet functioneert, zeker met een club van zo’n 17 man. Maar goed, Wim en Roald hebben de grootste klus geklaard.

Omdat een weekje natuurlijk niet zo erg lang was voor Roald, hebben we de klus om een kastenwand in onze garage te bouwen, maar uitbesteed. Voor die tijd hadden we dat deel van de garage inmiddels gepleisterd. De kast staat er inmiddels en we zijn nu bezig met het schilderwerk. Het is een erg grote kast en we kunnen er heeeeeel veel in kwijt. Als dat klaar is, dan komt er aan de andere kant van de garage nog een soortgelijke kast. Dan kunnen we daarna echt onze garage gaan opruimen.

Roald heeft het prima naar z’n zin in Murcia, alleen mist hij wel het buitenleven. Maar goed, je kunt niet alles hebben. September is niet echt een goede maand om klanten te werven. De Spanjaarden hebben net vakantie gehad en alles uitgegeven, maar er zitten in dat gebied ook heel veel buitenlanders, die graag iets willen met hun tuin en tot dusverre nog niet echt iemand gevonden hebben die “verstand van zaken” heeft. Verder is hij druk met plannen om een kwekerij te beginnen voor palmen en andere bijzondere planten, waar hier niet aan te komen is. Grond hiervoor kan hij in bruikleen krijgen van de familie van Beatriz. Dus hij zit niet stil in ieder geval.
Astrid heeft wat last van het “empty nest” syndroom, maar dat zal wel wat tijd nodig hebben.

Toen Roald weer vertrokken was naar Murcia zijn we naar de feria in Arcos gegaan, samen met Alicia en Ralf. Alicia komt uit Arcos en kent natuurlijk het halve dorp. Hoewel de feria natuurlijk kleiner was dan die in Jerez, was het eigenlijk gezelliger. Echt Andalusisch was het in ieder geval! Alicia heeft geregeld, dat Astrid een heuse traje gitana (zo’n echte Spaanse flamengo japon) op maat gemaakt krijgt!
Natuurlijk waren er ook paarden in Arcos. Astrid kreeg de uitnodiging om ook een ritje te maken en dat is dan niet tegen dovemansoren. Met een lange rok en hooggehakte pumps bleek het wel wat lastiger om het paard te bestijgen, dus de rok is niet heel gebleven……
Een leuke en bijzondere ervaring was het wel.

Overigens is ook het krantenartikel, waarvan we eerder melding maakten, in de Haaksbergse editie van Tubantia verschenen. Het is eigenlijk wel een leuk verhaal geworden. Voor diegenen die het niet gelezen hebben, alsnog via onderstaande link: http://www.tctubantia.nl/regio/haaksbergen/3668240/Back-to-basic-in-uiterste-zuiden-van-Spanje.ece

De bijgeplaatste foto was die van de feria uit Jerez en die staat al op de site.

Tot slot; we hebben een heuse huiskameleon in onze tuin wonen. Willem en Kees spotten hem regelmatig, maar zijn er wat huiverig voor. Onze kameli op zijn of haar beurt waarschijnlijk nog meer voor Willem en Kees. Leuk is het wel.