Het lijkt echt lente

Dag lieve mensen, we hebben dus echt lente hier in Andalusië. Inmiddels hebben we een aantal fikse regenbuien gehad, maar met zeer aangename temperaturen en de tuin en ons natuurgebied hebben een lente-achtige aanblik. De bollen lopen weer uit en de bloemetjes beginnen weer te bloeien. We hebben vastgesteld, dat we, met een beetje regen in het najaar hier twee maal de lente kunnen meemaken en dat is toch geweldig! Wel hadden we door gebrek aan zon en soms geen of te veel wind (in het laatste geval moeten we toch de windmolen uitschakelen) wat energieproblemen, in die zin, dat de generator af en toe aan moest om de batterijen bij te laden. We hebben nu een geweldige lader, dus na 1,5 uur zijn ze weer ok en kunnen we ons weer prima redden. We zijn nog in afwachting van onze extra zonnepanelen en nieuwe molensteun, waarmee we dan ook in de winter voldoende energie hebben. Natuurlijk moeten we dan niet een week van wind of zon verstoken zijn, want dan zullen we toch onze toevlucht tot de generator moeten zoeken. Tot zover onze energieproblemen.

Nadat Roald ons irrigatiesysteem had aangepast, was het natuurlijk zaak voor ons om het uit te testen. Daar zijn we mee begonnen, maar het zal nog wat maanden vergen, voordat het optimaal functioneert.

Na ons laatste bericht hebben we ons gestort op de garage. Dat bleek al met al nog een hele klus! Het is een enorme garage, waar in ieder geval twee auto’s en natuurlijk de motor in passen. Dus een gigaklus om het af te werken aan de binnenkant. We hebben niets anders gedaan dan het spul van de ene kant naar de andere kant verhuizen, wat op zich al een hoop heisa is. Bovendien moesten er ook nog twee drempels gemaakt worden. Victor heeft één gemaakt en we hebben de kunst afgekeken. Daarna konden we de andere zelf maken. Nadat aan de ene zijde de kastenwand was geplaatst, hebben we die natuurlijk geverfd en ingepakt. Het spul naar de andere kant verplaatst en de tegenoverliggende wanden gepleisterd. Daarna heeft Victor onze andere kastenwanden geplaatst en wij vervolgens weer aan het verven! Toen dat klaar was, weer het spul omgepakt (spierballen komen hier echt vanzelf) en de vrijgekomen vloer stofvrij gemaakt en geverfd. Inmiddels is de garage redelijk ingericht en gaan we ons daara storten op ons schuurtje, dat we eigenlijk alleen willen gebruiken voor onze tuinbenodigdheden, zoals maaier, verhakselaar, strimmer enz..

In de afgelopen weken hebben we regelmatig fikse regenbuien gehad. Hier in Andalusië valt gemiddeld dezelfde hoeveelheid water op jaarbasis als in Nederland, alleen gebeurt dat hier in een veel kortere periode. Nu was water heel hard nodig na de droge winter van het afgelopen jaar en en we waren er ook best erg blij mee. Alleen…., als het dan zo met bakken uit de lucht komt vallen, dan kunnen er af en toe wat probleempjes ontstaan….. We hadden een tweede vijver voor onze vijver. Daarnaast was er een zware storm. Wij hebben daar gelukkig niet veel van mee gekregen, behalve dat we geen televisie ontvangst meer hebben, omdat onze schotel waarschijnlijk “uit het lood” is gewaaid en een acacia is gehalveerd.
Verder zijn ons huis en onze garage solide gebleven, wat helaas niet voor iedereen het geval bleek. Bij achterburen van ons is een half dak opgetild en zo’n ca. 50 meter verderop neergedaald over bomen van zo’n 8 meter en een huis heen. Gelukkig geen persoonlijk letsel, maar het geeft wel de kracht van de wind aan. Het was geen spaanplaten dak, maar één met zware houten balken!

Omdat de temperaturen echter nog steeds heel aangenaam zijn, brengen wij ons leven nog steeds hoofdzakelijk buiten door. Eigenlijk zijn er nog geen avonden geweest, waarop we binnen hebben gegeten en tot nu toe zitten we toch nog steeds tot zo 12.00 uur ’s nachts buiten. Natuurlijk genieten we extra van de zon, wanneer het een paar dagen wat somber is geweest. Dat geldt niet allen voor ons, maar ook voor Willem en Kees. Ze houden echt niet van regen en zodra de zon gaat schijnen, zoeken ze een plekje in de zon, net als wij.

We hebben hier een heuse buurtvereniging; vandaag hadden we wederom een vergadering!
Sinds de laatste vergadering afgelopen zomer hebben we een nieuw bestuur. Wat niemand had verwacht is nu eindelijk gerealiseerd; verbetering van de wegen! Er zijn nog niet zo veel mensen hier geweest uit Nederland, maar diegenen, die hier waren, weten hoe slecht de toestand daarvan was. Zeker na een fikse bui werd dat er niet beter op. Onze nieuwe “presidente” heeft veel bereikt en na een gesprek met de burgemeester van Chiclana stonden de grote graver en wals prompt de volgende dag op de stoep. Saillant detail is, dat de kas van de buurtvereniging ontoereikend was om e..e.a. de financieren, maar de gemeente Chiclana wilde het ontbrekende gedeelte wel bijdragen! (Op zich een interessante ontwikkeling, omdat dit gebied dan uiteindelijk toch geurbaniseerd gaat worden!)
In ieder geval is het een genot om nu over geëgaliseerde wegen te kunnen rijden. Volgende stap is de benaming van de wegen, dus we krijgen een heuse straatnaam.

Omdat onze wateroverlast voornamelijk veroorzaakt wordt door onze oude oprit (die ligt een stuk hoger dan onze tuin), hebben we aan de “ploeger” gevraagd of hij onze oude oprit even wilde omploegen. Ook leuk… dat was een Spaanse Nederlander. Hij zag er ook uit als een Nederlander, blond, blauwe ogen en voor een Spanjaard lang. Hij had ons al opgemerkt met een Nederlands kenteken omdat hier niet veel Nederlanders wonen, dus hij vond het helemaal geweldig in het Nederlands te communiceren. Hij had ook nog echt een west-Nederlands accent. Voor zover we het nog niet wisten, heeft hij ons in ieder geval verzekerd, dat Camila het meest fraaie gebied is in de hele omgeving van Chiclana. Als natuurliefhebber vond hij ons idee, om het natuurgebied in stand te houden, helemaal perfect. Ook hij beaamde, dat de meeste Spanjaarden dit natuurstukje zouden omploegen en er bouwland van willen maken. Nu is dat niet eenvoudig, want daarvoor is de aarde niet geschikt.
In ieder geval had hij geen enkel probleem aan ons verzoek te voldoen en hij heeft onze oude oprit flink omgeploegd. Als het goed is, brengt hij ook nog aarde om op te hogen, zodat we hopen, dat de natuurlijke vegetatie zich daar ook herstelt. (Inmiddels zijn ze uitgewerkt en de aarde is er niet gekomen, maar het zal zeker helpen om het regenwater beter te kunnen opvangen.)

Het plan voor een zwembad is definitief van de baan, dus wat ons betreft, hebben we de oude oprit niet meer nodig voor aanvoer. Een zwembad vraagt heel veel onderhoud en eigenlijk gebruik je dat misschien maar drie maanden per jaar. Wim is geen zwembadmens; Astrid misschien nog wel, maar een douche is voor haar ook voldoende. Als we echt wat willen, gaan we toch naar het strand, want dat is voor ons nog het meest aangename. En dat onderhoud zitten we niet echt op te wachten.

Natuurlijk bereiden we ons ondertussen toch wel voor op de winter, dus hout is inmiddels weer ingekocht en moest natuurlijk gestapeld worden in ons houthok. We overwegen de aanschaf van een kleine houtkachel op de slaapkamer om in ieder geval het vocht buiten te houden. Gas levert toch weer vocht op en dan is een uurtje per dag hout stoken een betere optie. Voor de warmte hebben we het niet nodig; in Nederland hielden we ook niet van een warme slaapkamer. Maar tegen vocht is hout stoken nog steeds de beste optie en in ons geval de meest eenvoudige. We laten het jullie weten.....

En tsja tot slot onze tuin….. Die wordt echt een plaatje…… Zo’n tuin zie je niet op de campo en we zijn daar echt uniek in. Dat Roald dit heeft gerealiseerd, geeft aan, dat er veel mogelijk is, maar dat je wel tuinliefhebber moet zijn om het te kunnen realiseren. Veel werk is het natuurlijk wel, maar goed, dat is in Nederland niet anders, als je een tuin wilt hebben.

De week na komende week gaat Astrid een paar dagen op bezoek bij Roald en Beatriz in Beniél (Murcia) en inmiddels is ook een vlucht geboekt naar Nederland voor “Astrid’s apk” van 6 tot 18 december.

Lieve groetjes voor iedereen.