Toch weer een hoop gerealiseerd....

Vanuit een heel warm Andalusië eindelijk weer even tijd voor een bericht. En notabene op de site gezet vanuit ons huis via ons eigen internet!!! Als het goed is hebben jullie een e-mailtje hierover ontvangen, maar we kregen een aantal meldingen dat berichten niet konden worden bezorgd. Dan in ieder geval hierbij nog een keertje. Onze e-mail adressen, voor zover nog niet bekend, zijn wimenastrid.casaredonda@gmail.com en pagodelhumo@hotmail.com

Sinds het laatste verslagje is er hier geen druppel regen meer gevallen. Wel in Jerez; zodanig, dat garages ondergelopen zijn. Wij hadden ook graag een beetje vocht voor de tuin gehad, maar het is er niet van gekomen. We zijn dan ook druk met het bewateren van onze tuin. Gelukkig hebben we daar genoeg van, hoewel door de droge winter onze oude welput inmiddels een behoorlijk laag waterpeil vertoont. Roald heeft vanuit onze grote put een verbinding gemaakt naar onze oude put, zodat we deze van tijd tot tijd kunnen bijvullen om toch ons gazon in aanleg te kunnen sproeien. Onze grasmat is nog lang niet wat het zijn moet, maar het begint toch te komen.

Toen we in Nederland waren hebben we het behoorlijk getroffen met het weer. Alleen op de dag van vertrek kwam het met bakken de lucht uit. Eigenlijk zijn we heel erg druk geweest tijdens ons verblijf daar, dus toen we terug kwamen in Spanje moesten we eerst een beetje uitblazen. Het weer was hier fantastisch zodat het prima toeven was op het strand.

Na een beetje uitgerust te zijn hebben we natuurlijk het werk weer opgepakt. Wim heeft een flink gat gegraven voor de vijver. Hierbij raakte hij per ongeluk de leiding uit onze grote put naar ons waterreservoir. Gelukkig bleek het gat te dichten.

De vijver is inmiddels gereed, inclusief een pomp en een heuse waterval. Voor het aanleggen is veel materiaal verwerkt. Met name het plaatsen van de grote keien bleek een hele klus, evenals het planten van de strilizia van zo’n 4 meter hoog.. Het resultaat is heel erg fraai geworden, vinden we zelf. Ook ’s avonds met verlichting geeft het een bijzonder effect. Wel bleek de vijver na een paar dagen veel muggenlarven te bevatten en het leek ons niet verstandig te wachten totdat deze tot wasdom waren gekomen. Er zijn dan ook inmiddels 20 guppies uitgezet die zich prima hiermee kunnen voeden en ook al voor de nodige nazaten hebben gezorgd. We hebben nog onvoldoende zuurstofplanten, dus dat moeten we nog aanvullen. Wel staan er inmiddels waterlelies in, waarvan de eerste bloem (hoewel nog klein, zich boven water vertoont.
Uiteraard is onze Kees er al een keer ingevallen. Omdat de rand vrij hoog is, kon hij er ook niet meer uit. We hopen, dat hij deze ervaring dusdanig vervelend vond, dat dit niet weer gebeurt. Maar hij is nogal eigenwijs en volgens ons ook niet al te snugger dus tsja…

In juni zijn Gerdi en Adri op bezoek geweest. Ze hadden een leuk appartement in Conil, waar de echte zomerdrukte nog niet vol was los gebarsten. Er is hier veel te zien en Andalusië is erg groot, zodat hun verblijf te kort was om alles te zien. In ieder geval reden genoeg om nog een keertje terug te komen. Bij ons bezoek aan Sevilla bleek helaas het Alcazar gesloten, zoals zo vele attracties. Dus dan even overleggen hoe nu verder.
Natuurlijk zijn ze mee geweest naar de “palmenboer” om palmen voor bij de vijver uit te zoeken.

Na voltooiïng van de vijver is de achterzijde van het huis van een tegelpad voorzien en kon de bouwplaats bij het huis worden opgeheven. Rondom is het nu inmiddels helemaal gereed.
Het leek ons een aardig idee om tussen parkeerplaatsen en patio een pergola te maken. Voor het plaatsen van de bigas (betonnen balken) bleek heel veel mankracht nodig, maar het is Wim en Roald gelukt zonder ongelukken. De bedoeling was om hier klimplanten te plaatsen, dus moesten er ook een paar borders komen.
Ook dat is inmiddels gerealiseerd. De planten zijn nu geplaatst maar hebben natuurlijk veel water nodig.

Bij onze grote poort is ook het nodige aangeplant, Hier zijn het, met uitzondering van een palm wel allemaal planten die nauwelijks water nodig hebben, zoals agaven en yuka’s. Anders moeten we wel erg veel met water slepen.

Het laatste project is een barbecue op de patio.Sinds kort hebben we nu ook op de patio muziek buiten. Wanneer de poniente (westenwind) waait, is het op het voorterras soms wat fris (althans, dat vinden wij inmiddels al met een graad of 20). Het is dan op de patio prima toeven maar dan willen we natuurlijk wel wat muziek horen.

Ook hebben we eindelijk onze garage helemaal opgeruimd. Roald moest met z’n auto sleutelen en wij waren het een beetje zat, dat we wisten dat we bepaalde dingen hadden, maar niet waar. Bovendien moet de garage aan de binnenzijde nog afgewerkt worden en met al die dozen en andere zaken is dat toch wat lastig te realiseren.
Dan is het toch leuk wanneer je dan eindelijk die dingen tegen komt, waar je al die tijd naar gezocht hebt!

Als de barbecue gereed is, dan houden we er voorlopig even mee op, voor deze zomer althans.
De buitenkant van ons huis moet opnieuw geschilderd en de luiken opnieuw gespoten, maar dat loopt niet weg. We zullen ons hier in ieder geval nooit vervelen, want er is altijd wat te doen.

Roald heeft inmiddels zijn eerste klanten; twee hier in Chiclana en in Murcia lijkt zich ook iets te ontwikkelen. Hij heeft een tuinontwerp gemaakt en na een aantal aanpassingen vervolgens tot volle tevredenheid uitgevoerd. Met de andere klant bleek het wat lastiger, maar goed, klanten zijn natuurlijk lang niet altijd even makkelijk. Hij heeft samen met Beatríz flyers verspreid en daar komen nu reacties op. Of hij zijn activiteiten hier voortzet, is nog even de vraag, want hij is afgelopen weekend verhuisd naar Beniél in Murcia (650 km. verder op). Dat zal voor ons nog wel even wennen zijn.

Wel hebben we hier nu een leuke kennissenkring opgebouwd met veel technische know-how, zodat we straks niet helemaal onthand zullen zijn. Het leggen van contacten met Spanjaarden blijft wat moeizaam verlopen, maar dat lijkt niet aan ons te liggen. De enige Spaanse vriendin komt uit Arcos en meldde, dat zelfs zij niet in contact kwam met de locals hier.

Onze kennis van het Spaans vordert wel gestaag. Astrid spreekt, naast de wekelijkse lessen, regelmatig Spaans met een Spaanse vriendin en Wim heeft eindelijk een lerares gevonden, waar hij nu wekelijks privé lessen volgt. Daarnaast studeert hij veel thuis en hij krijgt ook behoorlijk wat huiswerk mee.

Ons sociale leven ontwikkelt zich verder prima. Met onze kennissenkring hebben we zo eens in de week wel een gezamenlijke maaltijd, die zonder uitzondering zeer gezellig verloopt en vooral laat eindigt.

Eigenlijk het enige nadeel, dat we tot dusverre hebben kunnen ontdekken is, dat het heel lastig blijft om afspraken te maken. Je moet zeker geen haast hebben. Onze nieuwe vaatwasser is al weken buiten gebruik omdat zich steeds een defect voordeed.
Na inmiddels drie pogingen tot reparatie (die natuurlijk ook lang op zich lieten wachten), hebben ze uiteindelijk een nieuwe geleverd, die het echter na één keer proefdraaien ook niet doet. Afwassen met de hand gaat gauw vervelen, als je het niet meer gewend bent. Zeker als je af en toe een grote groep mensen op bezoek hebt. Als het goed is wordt het ding nu omgeruild voor een simpeler uitvoering, want het zou kunnen, dat de computer de stroom van de generator niet zo leuk vindt.

Omdat ons water redelijk wat kalk bevat hebben we besloten een waterfilter te laten plaatsen. Dat leek allemaal erg goed te gaan, totdat bleek, dat onze grote pomp niet meer werkte. Nu bleek, dat bij de installatie van de filter een kabel los geraakt was. De aansluiting leek evenwel onlogisch, dus nog steeds een niet werkende pomp. Om te kunnen vaststellen of de pomp niet een defect vertoonde, moest die wel 65 meter omhoog getrokken worden. Met drie man sterk en een beetje vrouwelijke hulp bij de sturing van zo’n lange buis (gelukkig is onze tuin groot genoeg) kwam de pomp op het droge. De bekabeling bleek niet helemaal goed te zijn aangesloten, maar na enig puzzelwerk door de electriciën bleek de pomp gelukkig niet defect en konden we deze weer laten zakken. Wel al met al een klus van zo’n halve dag, maar zonder water (zeker net voor het weekend) is ook niet fijn.
Uiteraard gebeurde dat weer net voor aankomst van Jordy, die besloten had zijn verjaardag in Spanje te vieren. Het zal ook niet zo zijn. Wanneer Jordy naar Spanje komt is er altijd net van alles aan de hand. Gelukkig hebben we de klus geklaard voordat hij kwam. We hebben gezellig zijn verjaardag gevierd met een etentje in een heel leuk openlucht restaurant en hij heeft kunnen genieten van een relaxed weekje met veel zon en warmte. Onze Kees bleek helemaal idolaat te zijn van Jordy en kon geen genoeg krijgen van de balspelletjes, zelfs met hoge temperaturen. Toen we zonder Jordy terug kwamen uit Sevilla ging hij echt op zoek naar hem.

We hebben een erg warme zomer tot dusverre met weinig levante (oostenwind). Als de levante waait, kan het naast behoorlijk warm (zo’n 40 graden) redelijk stormachtig zijn. Tot dusverre is dat op een paar dagen na gelukkig niet het geval geweest. Wel zijn temperaturen tussen de 30 en 35 graden normaal, alleen is er altijd wel wind en de warmte is droog.

Na het vertrek van onze beide jongens was het wel erg wennen, maar we zullen de draad wel weer snel oppakken, want er is nog genoeg te doen.
Roald komt nog wel een keer een weekje terug om de barbecue af te maken. Door zijn drukke werkzaamheden bij zijn klanten kon hij dat niet realiseren voor zijn vertrek naar Beniél.

De viering van de verjaardag van Astrid hebben we maar even uitgesteld tot medio september. Jordy had nog plannen om tegen die tijd nog een keertje te komen en Roald en Beatríz komen dan ook deze kant op.
In ieder geval bedankt voor de felicitaties.

Als het goed is, verschijnt er deze zomer een artikel over onze ervaringen hier in Tubantia. De redactie van die krant had ons benaderd om verslag te doen van onze belevenissen en dat hebben we onlangs bij hen neergelegd. We zijn benieuwd wat ze er van maken!