Voorjaar in Andalucië……
Door: Astrid
Blijf op de hoogte en volg Astrid
08 April 2008 | Spanje, Chiclana de la Frontera
Al weer geruime tijd verstreken voordat er weer een vervolg kwam voor onze waarbenjij.nu pagina.
Zoals in het laatste verslag al aangegeven, hebben we een redelijk rustige periode achter de rug. Eigenlijk achteraf beschouwd heel goed, want we bleken het toch allemaal een beetje “zat” te zijn.
Jordy is half maart een weekje op bezoek geweest. Eerst is hij naar Murcia gegaan om zich te oriënteren op de huizenprojecten, waarmee hij samen met Roald en Beatriz op de beurs “Second Home” in Utrecht zou staan. Dat bleek een heel nuttige ervaring, temeer, daar Jordy dit deel van Spanje (Alicante en Murcia) nog niet kende. Samen met Roald zijn ze op zaterdag naar Cádiz gereden. ’s Avonds hebben we gezellig een hapje gegeten en de zondag erop hebben we een rit door de omgeving gemaakt.
Helaas bleek Jordy weer eens met z’n neus in de boter te vallen. Van zondag op maandag constateerden we, dat onze drukpomp bleef aanslaan. Bij nadere inspectie bleek het waterreservoir van ons toilet te blijven doorlopen. De pomp hebben we uitgezet en zijn maar gaan slapen. Na wat breekwerk in de badkamer konden Jordy en Roald de oorzaak hiervan traceren en gelukkig weer verhelpen. Wel moesten twee dektegels van het inbouwtoilet hiervoor verwijderd worden. Leuk was dat natuurlijk niet en helaas liet het weer het op die maandag ook afweten. Deze start van Jordy’s verblijf, dat eigenlijk echt als vakantie was bedoeld, was niet erg geslaagd.
Gelukkig keerde het tij; het weer werd fantastisch en we hebben een heel geslaagde week met z’n vieren doorgebracht. Helaas vonden we een weekje wel wat kort, maar sja, voor Jordy riep het werk hem weer terug. Nadat Jordy op zaterdag naar Nederland teruggekeerd was, zou Roald de dinsdag daarop naar Murcia vertrekken. Daar moest hij samen met Beatriz de nodige voorbereidingen treffen voor de beurs. Jordy zou daar in Nederland voor zorgdragen.
De maandag ervoor zijn we eerst nog gaan shoppen in Chipiona, waar veel grote tuinbedrijven zitten met betaalbare prijzen voor grote palmen. Met een volgeladen aanhanger zijn we daar uiteindelijk weer vertrokken.
Tot onze grote verrassing werden wij op die bewuste dinsdag gebeld door Herman. Hij was weer in de Algodonales om te paraglyden. Het weer leek die dag niet zo geschikt voor dat doel dus wilde hij wel even onze vorderingen in “het echt” zien. Natuurlijk van harte welkom!
We hebben samen met Herman en Johan een heel gezellige middag doorgebracht.
Omdat wij eigenlijk nog nooit het paraglyden van nabij hebben beleefd, spraken we af, dat wanneer het goed vliegweer zou zijn, wij de vrijdag erop een bezoek zouden brengen aan Algodonales. De relaxte week met de jongens was ons heel goed bevallen en we vonden, dat dit “uitje” prima in het verlengde daarvan paste. Gelukkig bleek het weer geen roet in het eten te gooien.
De rit op zich was al fraai, maar zo’n sportactiviteit van dichtbij meemaken is toch wel heel bijzonder. Ongelooflijk, dat wanneer je van zo’n berg springt met zo’n windscherm, je dan ook inderdaad op de termiek kunt vliegen net zoals de grote gieren dat doen. Tot onze verrassing vertelde Herman, dat als het allemaal zou meezitten, hij een tandem geregeld had voor Astrid. Wim was daarvoor naar zijn eigen zeggen toch iets te oud. Maar Astrid leek dit helemaal het einde. We moesten op de berg wel even wat geduld oefenen, want de wind draaide naar de verkeerde hoek en dan kun je dus niet starten. Nou was dat geen probleem, want de tandem in de persoon van Jan Erik was helemaal naar Ronda gevlogen (zo’n 40 km. verderop) en die moest nog wel weer even terug komen. De wind werd wat gunstiger en ook de “tandem” arriveerde. Astrid kreeg instructies zoals bij de start vooral blijven lopen en na de start zo relaxed mogelijk te gaan zitten. Ook vooral waarschuwen bij eventuele misselijkheid of draaierigheid. Nou is dat nooit een probleem geweest, dus daar waren we niet zo bang voor.
De wind leek gunstig, dus Astrid werd in pak gehesen en in de tandem. Onze eerste start mislukte (natuurlijk door het niet blijven lopen van Astrid). Onze tweede start ging gelukkig goed, ongetwijfeld dankzij de grote ervaring van Jan Erik. Hij vertelde, dat hij al zo’n 1.000 tandemvluchten had gedaan.
De ervaring was echt fantastisch! Geen geluid om je heen en alleen genieten van het uitzicht. Jan Erik deed immers het werk….. Ook een heel aparte gewaarwording is om naast je een grote gier met een spanwijdte van meer dan 2 meter mee te zien cirkelen. Die kun je alleen maar met een beetje geluk zo dichtbij zien met een verrekijker.
Uiteindelijk hebben we ruim drie kwartier in de lucht gehangen, waarna we langzaam naar beneden gleden. Ook bij de landing gold weer “blijven lopen”. Goed in de oren geknoopt, maar even de kracht van de benen onderschat (die tijdens zo’n vliegtocht toch een beetje slapjes worden). Dus bij eerste stap op de grond zakte Astrid “door haar hoeven”. Wederom dankzij Jan Erik een uiterst soepele landing.
Natuurlijk was van misselijkheid geen sprake en het was gewoon een sublieme ervaring, die ze voor geen goud had willen missen.
Helaas is het toch een vrij kostbare sport, maar we hebben het zeker Jordy en Roald aangeraden Als je echt wilt genieten van vrijheid en natuur, dan is dit een van de meest ultieme manieren. Bij deze nogmaals hartelijk dank voor deze geweldige ervaring!
We hebben daarna met de hele groep nog een “landingsborrel” gedronken op het terras.
Als de groep volgend najaar weer een keertje minder goed vliegweer hebben, dan kunnen ze in ieder geval gezellig komen barbecuen in Camila! Uiteindelijk is het maar een goed uurtje rijden.
Vervolgens gingen we toch weer een beetje over naar de orde van de dag. Natuurlijk geen echt grote klussen, maar er bleef nog genoeg geklus in marge over. Zo hebben we nog een paar afstapjes gemaakt bij onze terrassen (en het bijbehorende tegelwerk is heel fraai geworden!). Ook hebben we de oprit verder afgewerkt; grind meer geëgaliseerd; borderranden rond de kurkeiken geplaatst. De gang is inmiddels geschilderd en op Jordy’s advies hebben we de bogen rond de deuren ook een accentkleur gegeven
Veel regen hebben we nog steeds niet gehad. Maar na toch een keertje twee dagen regen bleek het dak van de aanbouw toch nog niet geheel waterdicht. Dus ook daar zijn we nog even aan het werk geweest. Helaas hebben we nog niet kunnen uittesten of het nu wel dicht zit. In ieder geval konden we vaststellen, dat we op de goede weg zijn.
Omdat het hier zo droog is en bovendien de temperaturen al behoorlijk oplopen (soms al tot zo’n 30 graden) moet er veel gesproeid worden. Zeker met alle nieuwe aanplant en een gazon in aanleg. Jordy kwam met het lumineuze idee toch maar een paar sproeiertjes aan te schaffen in afwachting van het nog aan te leggen irrigatiesysteem. Dat scheelt al een hoop werk, maar toch neemt dat sproeien wel om de dag zo’n twee uur in beslag. De moeite loont wel, want de tuin ligt er al mooi bij. Het is hier echt volop voorjaar. Vogeltjes fluiten weer fantastisch en er bloeit van alles in ons “natuurgebied”. Ook in onze gecultiveerde tuin bloeit er al veel volop. De avonden zijn nog wel fris, alhoewel we toch al een aantal keren tot een uurtje of 10 buiten konden zitten. Ook de barbecue is al weer een aantal keren gebruikt. Strandweer hebben we ook al gehad en dat was echt wel weer genieten, zeker in deze tijd van het jaar, waar nog nauwelijks mensen op het strand te vinden zijn.
Roald zal vanavond 7 april weer naar Cádiz komen. Aanvankelijk zullen we het nog even rustig aan doen, want eerlijk gezegd is ons dat best goed bevallen zo’n adempauze. De boog kan immers niet altijd gespannen zijn en we zijn immers al een behoorlijke tijd zwaar bezig.
We hebben ook besloten de bouwactiviteiten voor ons zwembad nog maar even uit te stellen. Tot nu toe hebben we ons ook gered en een simpele douche kan ons ook de nodige verkoeling geven. Maar goed, het kan natuurlijk ook zo zijn, dat het zo weer gaat kriebelen. Voor dit moment hebben we alleen nog een fatsoenlijke houtopslag en het afwerken van de ruimte voor onze garage met daarbij nog de bouw van een muur op ons verlanglijstje staan. Daarna zien we wel weer even verder.
-
08 April 2008 - 16:02
Mathilde:
Dag lieve mensen, wat een heerlijk enthousiast verhaal over jullie wel en wee in Spanje. Ik stuur binnenkort een uitgebreide brief met foto's van de 2 kleine meiden natuurlijk, apetrotse oma! Zal het verhaal vanavond ook aan Rijk laten lezen. Kom je deze zomer nog in Haaksbergen Astrid?, laat het bijtijds weten.
Heel veel liefs, dikke kus voor jou en de mannen.
Mathilde. -
08 April 2008 - 19:14
Adri En Gerdi:
Prachtig die bloemenzee. Maar wat een durf om naar beneden te zeilen. Maar ik kan me voorstellen dat het adembenemend is maar wij genieten wel van de foto's die jullie maken. Helaas is Tonie al weer op vakantie als jullie in NL zijn dus heb ik je telefoonnummer maar aan haar doorgegeven en zal ze je bellen.
Ik maak nog wel een afspraak met Irma en Ank voor een gezellig samenzijn.
Het is leuk om jullie belevenissen te lezen en wetende dat wij midden juni dit ook gaan zien en genieten van een fantastisch land.... we kunnen haast niet wachten. In NL begint er ook al van alles op te komen in de tuin. Het wildemanskruid bloeit prachtig maar er zijn ook nog blauwe druifjes en narcissen. Vanmiddag zagen we de eerste Pinksterbloemen. Het wordt wel voorjaar maar vanacht vriest het nog. We hopen deze of volgende week nog een fietstocht te maken langs de bloeiende appelbomen. Het is dus ook heel mooi in ons land.
Bedankt voor jullie verhaal en tot gauw.
Groeten van Adri en Gerdi -
08 April 2008 - 19:41
Janwillem:
Hoi Wim en Astrid
Het ziet er top uit bij jullie in het voorjaar. Jullie hebben gelijk hoor, effies lekker rustig aan en genieten. Het verhuisadres (kaart) heb ik toch inmiddels al weer teruggevonden en afgeleverd bij Mam. Qua gezondheid gaat het best goed met haar, qua socializing wat minder. Dat zijn de konsekwenties van ouder worden, denk ik. Maar ze heeft de hond, en haar nieuwe (2e handse auto), dus ze kan nog overal naar toe. Alles op haar gemakkie natuurlijk.
Lida en ik hebben nog een 2,5 week te gaan en dan dan vertrekken we naar de Toscane (Borgo San Lorenzo), vlakbij Florence. Het lijkt ons heerlijk om ons drukke bestaan even te verruilen voor al het goede van het Italiaanse land. Met Pinksteren komen we weer terug.
Met verbazing heb ik gekeken naar jouw avontuur Astrid, onder die grote vleugel. Dat je dat durft, SUPER!
Doe je voor de rest wel voorzichtig...
Groetjes JW+Lida -
09 April 2008 - 10:45
Henk En Marian:
Wow wat ziet het er super uit bij jullie!Wat een geduld om al die zaken die klaar lijken weer over te moeten doen.Is het de bedoeling dat Jordi "in de huizenverkoop"gaat?Meestal gaan vrienden van ons naar de tweede-huizenbeurs ,maar dit jaar hebben ze verstek laten gaan.Dus helaas geen verslag.Tsonge ,het is wel imponerend om astrid aan die reuze banaan te zien zweven.Ik sluit me aan bij de mensen die je moedig vinden ,het gevoel dat jij gehad hebt zo los van de aarde moet heel overweldigend geweest zijn!Geniet er maar lekker lang van na! Op de buis zien we dat de weergoden jullie niet bepaald veel water gunnen,heeft jullie bron voldoende voorraad?Zo te lezen komt er nog wat aanloop bij jullie;leuk voor jullie want die kunnen dan met eigen ogen jullie "paradijsje"aanschouwen!Bij ons gaat het gewone leven verder.Dus weinig nieuws.In de achtertuin moet een heleboel gebeuren,maar op de een of andere manier is er altijd iets anders en is zomaar weer een jaar voorbij.Ik vind het erg leuk de vorderingen zo te zien!Het is toch ook erg tof om te zien hoe goed het met roald en jordy gaat.Heel veel succes met de verdere onderneming,groeten aan jullie allemaal en ik hoop dat jij astrid het nog eens "hogerop"kunt zoeken!Tot de volgende keer,groeten henk &marian -
13 April 2008 - 16:11
Herman En Hermien:
Het is weer een prachtig verslag. En natuurlijk willen de heren in het najaarbarbecueen!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley