Weer even bijpraten....

Het is al weer enige tijd geleden, dat we een bericht heben geschreven, dus het wordt weer tijd.

Wim’s verjaardag was heel gezellig Die hebben we bij ons thuis gevierd samen met een vriendin, die ook in februari jarig was. Gundi (zo heet ze) en Astrid hebben twee dagen in de keuken gestaan om de voorbereidingen te treffen. Veel werk, maar erg gezellig en iedereen was erg enthousiast.

Na het verjaardagsfeestje zijn we nog naar het carnaval in Cádiz geweest. Dat is het op één na grootste carnaval van Spanje. Nu vieren ze hier heel anders carnaval dan in Nederland. Met de voorbereidingen zijn ze maanden bezig en de weken voorafgaand aan het eigenlijke carnaval vinden er wedstrijden plaats tussen de verschillende zanggroepen. Deze coros brengen coplas ten gehore, waarbij alle politieke en andere actuele ontwikkelingen op ludieke wijze worden bezongen.

Astrid is in maart kort naar Nederland geweest; even zoonlief bezoeken. Met het weer in Nederland heeft ze het getroffen; voorjaar met een zonnetje en voor de tijd van het jaar prima temperaturen.
Hier heeft het toen nog weer fors geregend en Kees vond het wel leuk om wat te badderen.

De kennis van het Spaans ontwikkelt zich gestadig. Zo af en toe krijgen we les van een paar Spaanse buurvrouwen en dat is uiteraard heel nuttig maar ook gezellig.

Nu is het hier echt voorjaar en er bloeien veel bloemen in het natuurgebied. Ook de “jarra” staat volop in bloei en dat is een mooi gezicht.
Ook heel plezierig is het te zien, dat toch de meeste planten en palmen de strenge winter overleefd hebben. Hoewel ze fors teruggesnoeid zijn door de vorst, lopen ze van onderen weer volop uit. Ook onze reuzenstrilizia begint weer te groeien.

Roald en Beatriz zijn een paar dagen bij ons geweest. Dat was heel gezellig. Hier vieren ze Pasen niet zoals wij dat in Nederland kennen. In de week, voorafgaande aan Pasen, Semana Santa vinden veel activiteiten plaats met als hoogtepunt de processie. Alleen de processie, die we hebben gezien in Arcos stelde niet veel voor. Jammer, maar volgend jaar gaan we naar Cádiz stad om daar naar de processie te kijken. Je moet dat toch een keer gezien hebben.

Tijdens hun bezoek heeft Roald een kritische blik op onze tuin geworpen en het dode hout van planten en bomen gesnoeid. Ook hij constateerde, dat er weliswaar veel vorstschade was, maar dat de meeste planten en bomen het toch overleefd hebben.
Onze grasmat wordt ook steeds fraaier en groener.

Tot dusverre is april een mooie maand geweest. Veel zon en overdag aangename temperaturen. De avonden en nachten zijn nog behoorlijk fris en het is eigenlijk nog iets te koud voor de tijd van het jaar. Maar met het verzetten van de klok kunnen we nu optimaal genieten van het licht en de energie, die dit oplevert. Onze vaatwasser draait nu dan ook op de batterijen. We stonden bijna op het punt om de tuin maar weer te sproeien, toen er een paar fikse regenbuien kwamen. Dat is dan wel weer heel plezierig voor de tuin. Bovendien viel de regen ’s nachts en dat is natuurlijk ook wel aangenaam.

We hebben gezien, dat het in Nederland al zomert. Vaak is het in het voorjaar zo, dat wanneer het in Nederland mooi weer is, het hier in het zuiden wat minder is of andersom. Maar we hebben geen klagen met dit groeizame weer.
Op ons nieuwe terras hebben we een paar ligstoelen aangeschaft en het is daar prima toeven.

Astrid heeft per 1 april een baantje gevonden voor 20 uur per week in een modezaakje in Novo Sancti Petri. Ze werkt van 17.00 tot 21.00 uur. In de zomer zullen deze uren wel iets verschuiven. Wel heel bijzonder, want de werkeloosheid is hoog hier in de provincie Cádiz. Op dit moment is het nog rustig in dit vakantiecentrum, maar dat zal ongetwijfeld veranderen. Het is leuk om zo onder de mensen te komen en bovendien is het erg goed voor de Spaanse taal.

Met onze beesten gaat het prima. Joep groeit gestaag en heeft z’n eerste muis gevangen. Hij weegt inmiddels ruim 2 kilo. Willem en Kees hebben hem helemaal geaccepteerd en het is vreselijk leuk om ze met elkaar te zien spelen. Joep is helemaal gek van de kurkeiken en rent van de ene boom naar de andere.

We wisten dat hier slangen voorkwamen, maar afgezien van een losse huid hadden we er nog nooit één gezien tot afgelopen weekend. Het was een behoorlijke van ongeveer een meter lang en polsdik. We weten niet of en hoe giftig deze zijn, maar de hondjes waren er in ieder geval gelukkig heel voorzichtig mee. Volgens Roald moeten we er ons niet al te veel zorgen over maken.

Van ons laatste zonneterras hebben we veel plezier. Het is hier heel aangenaam toeven, sinds we twee ligstoelen hebben aangeschaft. We vonden, dat hier een palmboom nog wel goed paste, dus die is inmiddels geplant. Was ook nog een hele klus, want de bodem op dit stuk bestaat voor een groot deel uit zandsteen. Er moest dus eerst een gat uitgehakt worden dat met goede aarde gevuld kon worden.

Met de nieuwe mast voor onze windmolen is ook een begin gemaakt. Het is een heel gevaarte en het zal nog een klus worden om na montage van de windmolen de mast omhoog te trekken. De Saab zal er wel aan te pas moeten komen.

Vorige week zondag hebben we een heel zware storm gehad, waarbij vijf van onze zonnepanelen van het dak zijn gewaaid. We hebben veel geluk gehad, dat ze met frame en al weggeblazen waren, zodat geen schade aan de panelen zelf is ontstaan. Uiteraard was de bedrading wel kapot. Inmiddels staan ze weer (nu goed verankerd) op het dak en kunnen ze hun werk weer doen. Ook op het moment van schrijven giert hier de wind om het huis. Wel een strak blauwe lucht en aangename temperaturen, maar de “levante” is erg vermoeiend. Op onze patio kunnen we in ieder geval redelijk uit de wind buiten zitten.

Afgelopen zaterdag wilden we afval wegbrengen. Toen Wim de vuilniszak in de container gooide, hoorden we een hoop gekrijs. Aanvankelijk dachten we dat het meeuwen waren, totdat we naast de vuilcontainer twee heel kleine hoopjes zagen liggen Hartverscheurend beeld om twee kleine hondjes aan te treffen, die de oogjes nog dicht hadden. We hebben ze in de auto gelegd. Onvoorstelbaar, dat mensen hier gewoon pasgeboren hondjes in de container dumpen. Waarschijnlijk heeft de vuilniswagen de container geleegd en hebben de mannen de hondjes naast de container gelegd in de hoop dat iemand zich over ze zou ontfermen. Gelukkig zijn hier een aantal mensen, die pups bemiddelen voor plaatsing in o.a. Duitsland. Na overleg met één van deze mensen zijn we met het kroost naar de dierenarts gegaan. Deze stelde vast, dat ze gezond leken en waarschijnlijk een dag of 5 oud waren. We hebben ze nu tijdelijk bij ons onderdak verleend, want ze moeten met de fles groot gebracht worden. Hopelijk zullen ze het overleven, waarna ze dan waarschijnlijk een goed tehuis zullen vinden. Uiteraard heel veel werk nu, maar we hopen dat het goed gaat en je laat zoiets toch ook niet bij het afval liggen. Kees vindt het weer helemaal geweldig en gaat iedere keer even kijken of het goed gaat met Jut en Jul, zoals we ze maar tijdelijk gedoopt hebben. Het zijn in ieder geval twee meisjes.

Tot slot; omdat de venta, waar wij onze postbus hebben, nog wel eens gesloten is, wordt post met redelijk wat vertraging uiteindelijk bezorgd. Vandaar, dat we een andere postbus hebben in een venta, die gewoon dagelijks open is. Dit nieuwe postadres is: KM 3,5, Venta La Sorpresa, Carretera Pago Del Humo, Buzon 246, 11130 Chiclana de la Fra, Cádiz, España.