Voorjaar op de stoep!

Al weer februari, de tijd vliegt voorbij.
In dit geval niet vervelend, want we hebben dit jaar een extreem koude en vooral natte winter. We hebben zelfs 6 graden vorst gehad en daar waren helaas een aantal planten en palmbomen niet tegen bestand. Het is dan ook niet leuk om nu door de tuin te lopen. We hopen, dat in het voorjaar toch een aantal planten weer zal uitlopen. We wachten het af.

De Kerstdagen hebben we trouwens erg gezellig doorgebracht, hoewel Astrid met een griep uit Nederland terug kwam en Roald een buikgriep had opgelopen. Met de nodige medicijnen is het allemaal nog wel meegevallen.
Op eerste Kerstdag hebben Jordy en wij een heuse Engelse Kerstlunch gehad in Pago del Humo. Dat was ook erg geslaagd. Het weer was toen nog aangenaam en we konden zelfs nog buiten zitten. De laatste dagen van Jordy’s verblijf sloeg het weer om. De temperatuur ging dalen en de lucht was grijs.

De jaarwisseling hebben we doorgebracht bij Engelse kennissen Robert en Paula. Natuurlijk hebben we wel eerst naar de show van Youp van ’t Hek gekeken.
Ook de jaarwisseling was erg gezellig. Spaans gebruik is, dat er om 12.00 uur middernacht bij elke klokslag een druif (uva) wordt gegeten. Dat betekent na 12 druiven een mond vol!
Omdat Spanjaarden op oudejaarsavond niet veel meer doen dan dat, was het natuurlijk leuk, dat het gezelschap erg internationaal was.

Heel veel water hebben we daarna gehad en erg weinig zon meer. Als het niet regende was de lucht in ieder geval grijs. Dit hebben we nog niet eerder meegemaakt. Normaal gesproken kan het hier wel spoken in de winter, maar meestal duurt dat een paar dagen en breekt de zon weer door. Soms viel in 48 uur 50 mm. regen en sinds 1 januari is hier meer dan 200 mm. gevallen. Onze oude waterput (7,5 meter diep) die zo’n 25 duizend liter water kan opvangen, is nog net niet overgestroomd.Hij is nu bijna helemaal vol en we verwachten dan ook, dat hij binnenkort zal overstromen als er nog veel meer regen komt. De pomp hebben we al op een verhoging gezet om te voorkomen, dat die in het water komt te staan. In de tuin staan regelmatig een aantal delen onder water en we kunnen eigenlijk alleen met laarzen de tuin in. Het is ook veel te koud. We hopen wel, dat we nu geen vorst meer krijgen. Volgens de statistieken is deze winter de koudste en natste sinds 50 jaar. Overigens meldde onze Spaanse slager, dat deze winters vroeger heel normaal waren. Zeg maar onze koude Nederlandse winters van vroeger (alhoewel we hebben begrepen, dat Nederland deze keer ook weer een ouderwetse winter heeft).

Iedereen, inclusief de Spanjaarden, klaagt steen en been en snakt ondertussen naar een beetje zon en warmte. Enfin, we hebben nu wel het ergste achter de rug. Na februari begint normaliter hier de lente.
Gelukkig hebben we het in huis lekker warm en met onze twee houtkachels houden we het vocht in ieder geval buiten de deur. Dat kunnen hier niet zo veel mensen zeggen. Spaanse huizen zijn toch anders gebouwd en de meeste zelfs niet voorzien van verwarming. Op dit moment lijkt ons dat wel afzien.

Eigenlijk hebben we een beetje rommelige tijd achter de rug. Dat heeft ook met het weer te maken. Echt grote klussen kunnen we nu niet aanpakken vanwege de vele regen. Maar er zijn nog genoeg kleine klusjes, ook binnenshuis, zodat we ons tot nu toe zeker niet verveeld hebben. Electriciteitssnoeren, die nog steeds netjes vastgezet moesten worden; een lichtschakelaar, die nog niet naar behoren functioneerde; een drempel in de schuur om het water tegen te houden; een niet helemaal dichte dakconstructie op onze schuur die hersteld moest worden; enkele stukjes tegelwerk, die nog een beetje afgevoegd moesten worden, enzovoort. Ook onze douchecabine moest een grondige beurt hebben. Omdat het water hier heel veel kalk bevat, ontstaat er nogal wat aanslag, die zich niet alleen met antikal laat verwijderen. Op zich natuurlijk ook allemaal nuttige zaken.
Daarnaast brengt het stoken van twee houtkachels natuurlijk ook het nodige werk; iedere dag schoon maken, houtvoorraad aanvullen e.d. In deze natte winter hebben we zo’n 2000 kg. extra haardhout nodig gehad, dat natuurlijk ook weer gestapeld moest worden. Als we straks niet meer hoeven te stoken, houden we ongetwijfeld veel tijd over. Alleen zal dan wel een grote schoonmaak moeten worden gehouden. Eigenlijk zoals vroeger ook in Nederland. Veel stof en aanslag. Maar och, het is ook wel gezellig om ’s avonds met het haardvuur aan te zitten met Nederlandse televisie, terwijl de wind om het huis blaast en de regen met bakken naar beneden komt. In deze barre winter smaakten ons de zuurkool, hutspot en erwtensoep dan ook prima!
Overigens ziet het er niet naar uit, dat we ons na de schoonmaak zullen vervelen. Er ligt veel werk in de tuin, het huis en de luiken moet buiten opnieuw geschilderd en gespoten worden.

Ook de vaat doen we nog steeds met de hand. De nieuwe vaatwasser is weliswaar gekomen, maar door de weinig zon is de dagelijkse energie opbrengst onvoldoende om de machine te laten lopen op de batterijen. Maar goed, zonniger tijden zijn in aantocht, dus ook dat komt goed.

Met onze hondjes gaat het prima, alhoewel ze weinig buiten zijn. Ze hebben echt een hekel aan wind en regen en zijn dus echt Spaans. Willem hebben we “laten helpen”, zoals men dat noemt. Hij moest een week met een kraag om lopen, maar is ondertussen weer helemaal de oude en we hopen straks een beetje rustiger. Omdat we op de campo wonen, lopen hier nog wel wat muisjes rond. Weliswaar niet in huis, maar toch wel in de schuren en de garage. We hebben inmiddels dan ook een nieuwe huisgenoot, kater(tje) Joep. Joepje was 5 weken oud toen we hem opgehaald hebben en echt heel klein. Hij is rond de jaarwisseling geboren, wat natuurlijk erg vroeg is. Hij had het dan ook erg koud. Willem en Kees vonden het aanvankelijk wel heel erg eng, maar eigenlijk hebben ze zich vanaf het begin voorbeeldig gedragen en lijken de nieuwkomer te accepteren. Joep mag nog geen warmte bij ze zoeken, wat hij wel graag wil, maar ze tolereren ondertussen wel dat hij met hun staarten en poten speelt.
Met onze nieuwe buurman (een paard wel te verstaan) hadden ze wat meer moeite. Dat heeft een aantal dagen veel geblaf opgeleverd, waar buurman paard overigens niet vervelend van werd en rustig bij onze tuinafscheiding bleef staan. Uiteindelijk hebben Willem en Kees hun verzet opgegeven en is de rust weergekeerd.

Onze wegen waren zo mooi na het gepleegde onderhoud, maar door de enorme plensbuien zijn ze toch weer redelijk slecht. Met hevige buien lijkt onze carretera af en toe een rivier en dat water slijt natuurlijk behoorlijk uit. Gelukkig zullen ze na de ergste regen weer onder handen genomen worden.

Op dit moment lijkt toch het voorjaar aangebroken. Het is inmiddels al een week lang droog en het zonnetje schijnt. De vogeltjes zijn ook actief en ze fluiten erg mooi. Zowel de honden als wij genieten daar natuurlijk erg van. We hebben ook kunnen vaststellen, dat een aantal planten toch weer uitloopt, dus we hebben hoop, dat het niet zo dramatisch is als het nu soms lijkt. De avonden zijn nog wel behoorlijk fris, maar er is al wel een beginnetje gemaakt met de grote schoonmaak.

Wim’s verjaardag is inmiddels voorbij, maar we gaan dat a.s. zaterdag vieren samen met een vriendin, die dit weekend jarig is. Het wordt vast heel gezellig met een internationaal gezelschap van zo’n 20 personen. We laten het jullie weten!